Rouwzorg = troostzorg

 

Momenteel volg ik een cursus rouw - en verliescoach om mensen die afscheid moeten nemen bij te staan.

 

Rouwen is een werkwoord. Rouwen is ook een persoonlijk proces waarbij je je eigen pad moet volgen. Je kan dit proces alleen doorlopen of je kan steun vinden bij je familie en vrienden. Wanneer je voelt dat je vastzit in het rouwproces, je niet kan praten met anderen omdat ze je niet begrijpen of zelf veel verdriet hebben, kan je beroep doen op rouwbegeleiding. Maar ook hier sta jij mee aan het roer. Met een beetje hulp en ondersteuning kan je je pad  (her)vinden en van het rouwproces een mooie, haalbare weg te maken.

 

Je mag gerust in een reactie laten weten of jij denkt er ooit gebruik van te maken moest je in die situatie komen.

Waarom zou je het wel / niet overwegen? Wat zou jou tegenhouden om de stap te zetten? Zou je iemand uit jouw omgeving aanraden om met iemand neutraal te gaan praten ?  Jouw mening telt. Alvast bedankt. 

Hierdoor bekijk ik of er nood is en of ik iets kan betekenen voor mensen die worstelen met hun rouwproces.

 

In voorbereiding tot de rouwzorg, bied ik een ' tas vol troostmomenten' , korter ook 'tasje troost' ( afgeleid van ' bakje troost' waarmee een tasje koffie bedoeld wordt) aan na de afscheidsviering.

Deze tas heb ik al enkele keren aan een overblijvende partner mogen schenken en werd positief onthaald. Zelf vind ik het fijn om op die manier blijvende warme momenten te creëren en kreeg volgende reacties ' hartverwarmend'  en ' een meerwaarde '  

 

De Woorden van Troost, waarover je kan lezen bij ' inspiratie' kunnen ook in de rouwzorg worden opgenomen om , samen met jou, een persoonlijke herinnering samen te stellen die altijd weer kan beluisterd worden. Ik denk bv aan een klankmoment van de overledene die hierin kan verwerkt worden.